Het spijt mij, lieve collega's van de vakgroep Nederlands, ik blijk tegenwoordig meer te weten over de positie van de hedendaagse Scandinavische muziek dan over de hedendaagse literatuur uit het Noorden. Alvorens ik de taak op mij neem een diepgaande studie over deze hedendaagse Scandinavische literatuur te verspreiden, blijf ik toch nog even zweven op mijn muzieknoten.
Mede omdat het gisteren Rubens verjaardag was, post ik vandaag een lied (dat ik gisteren leerde spelen op de gitaar) van de groep die voor eeuwig in mijn hoofd verbonden zal zijn met hem, Trix en Kristofer Åström: A Camp
En zeg het tegen niemand, MAAR IK ZOU ZO GRAAG NAAR PEACE&LOVE @ BORLÄNGE GAAN! (Wie gaat er mee?..)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten